یکی رادوست دارم

ولی افسوس اوهرگز نمیداند

نگاهش میکنم شاید

بخواند ازنگاه من

که اورادوست میدارم

ولی افسوس اوهرگز نمیداند

به برگ گل نوشتم من

تو را دوست میدارم

ولی افسوس او گل را

به زلف کودکی آویخت تا او را بخنداند

به مهتاب گفتم ای مهتاب

سر راهت به کوی او

سلام من رسانو گو

تو رامن دوست میدارم

ولی افسوس چون مهتاب به روی بسترش لغزید

یکی ابرسیه آمد که روی ماهتابان را بپوشانید

صبا را دیدموگفتم صبا دستم به دامانت

بگوازمن به دلدارم تورامن دوست میدارم

ولی افسوس وصد افسوس

زابرتیره برقی جست

که قاصد رامیان ره بسوزانید

کنون وامانده ازهرجا

دگربا خودکنم نجوا

                                 یکی رادوست میدارم

ولی افسوس اوهرگزنمیداند 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: